Merhaba sevgili okurlar, sevgili dostlar.
İklim itibariyle şehir merkezin de olmasa da çevre şehir ve ilçelerimizde kış şartlarının ağır geçtiği bu günlerde önceki yazımda da belirttiğim gibi, Kahramanmaraş’ ın 21 Ocak 1920 yılında başlayıp 12 Şubat 1920 de kurtuluşunu sağladığı, Kahramanlık destanını yazdığı aylardayız. Kahramanlık destanının yazıldığı 100.yıldayız.
Kahramanmaraş Akdeniz ’in doğusunda denizden ve sınırdan uzak, iklimiyle, insanıyla, değerleriyle bambaşka şehir. İlk etapta doğu sanılan ama Akdeniz ‘in ılıman yapısını, Akdeniz insanının sıcak kucaklamasını, samimiyetini yansıtan şehir. Tanımayanların gelirken çekindiği geldikten sonra da sevdiği ve hatta gitmek istemediği şehir. Yiğidin harman olduğu yer. Hani derler ya anlatmakla olmaz yaşamak lazım diye…
Birde Maraş’lı olup da gurbette olanlar var. Hele birde onlara sorun nasıl hasret duyuyorlar. Gurbet her insana zor gelir, iyi ki bir VATAN’ımız var, Allah VATAN’ ımızdan ayırmasın bizleri. Maraşlı olup ta uzakta olan, memleket özlemi çeken dostlara selam olsun. Onların hasretleri Şair Dostozan’ın Maraş kokan şiirlerini biraz daha anlamama sebep oldu. Memleketlerinden uzak Kahramanmaraş sevdalısı güzel insanların bazılarının çok yoğun ve zor şartlar altında çalıştığını gördüm. İyi ya da kötüsü yok gurbet insana zor geliyor o kesin. Hepsinin de Allah(cc) yardımcısı olsun, kalplerine göre versin. Maraş aşığı olan babamda şiirlerinde sıkça anlatmış ve övmüştür Maraş’ı. Aşağıdaki şiiride bunlardan bir tanesi. Şair Dostozan nasıl anlatacağını bilemem diye başlamış dizelerine…
MARAŞ
Nasıl anlatsam ki, bilemem seni?
Ben niyet eylesem kalem yazamaz.
Ahır dağlarında esen yelini,
Tanrım dur demezse, kimse tutamaz.
***
Cesaretin, cesarete örnektir.
Madalyalı ismin dünyada tektir.
Kahramanlık ismi sana külfettir,
Sana senden başka, bir zarf olamaz.
***
Uysal bir kaplansın, tetikte duran.
Korksun, seni ancak arkadan vuran.
Ulular yanında rahlende Kur'an,
İstese de tarih başka yazamaz.
***
Ancak sen yazarsın, istersen onu.
Sen olmazsan, tarih bulamaz konu.
Gelmeden şu yalan dünyanın sonu,
Hiç bir canlı mezarını kazamaz.
***
Bizi tanımayan, gelsin tanısın.
Sen Allah'ın Türk'e armağanısın.
Amma ne yazık baht kurbanısın.
Alın yazın buysa, kimse bozamaz.
***
Değil alın yazın, bu kader değil.
Bunu ispat için gerekmez delil.
Sana dil uzatan varsa bir rezil.
Belki yoldaş bulur, kardeş bulamaz.
***
Bu cennet vatanda kardeşleriz biz.
Tasada, kıvançta hep beraberiz.
Ne kadar uğraşsa hain, çaresiz.
Bu öyle bir sevda ki karşı konulmaz.
***
Seni övmek bana düşmez, övemem.
Sen boynu bükükken ben hiç gülemem.
Gül bahçesi oldu baksana ülkem.
Sana töhmet, sana bühtan olamaz.
***
DOSTOZAN dostlara verdi elini.
Açtı sinesini, serdi gönlünü.
Sebil etti herkes alsın payını.
Açıktır kapısı kilit vurulmaz.
DOSTOZAN-M.Hanifi SARIYILDIZ
Bir dahaki yazıda buluşmak ümidiyle dostça kalın.20.01.2019