Merhaba sevgili okurlar, sevgili dostlar.
Güzel Vatan Cennet Türkiye’ mde yıllarca şehit haberleri ve terör olayları ile yüreğimiz dağlandı. Türkiye’mizde huzursuzluk çıkarmaya çalışan, bizi bölmeye çalışan dış mihrakların kanlı elleri ile katledilen şehitlerimizin acısı dinmeden başörtüsü vb. gibi bir sürü bahaneler ile ortalık karıştırılmaya çalışıldı. Dini, dili, ırkı, rengi ne olursa olsun acı bizim acımız, kayıp bizim kaybımız. Bu ülke bizim kardeşçe, inanç özgürlüğü içerisinde yıllarca yaşanılan ülkemizde başörtüsü olayı yine gündeme geliyor. Zulüm 1453 de başladı diyen zihniyet mücadelesini hiç bırakmıyor. Ayasofya nın cami olması halen birilerine batıyor. Yabancıları anladık ama Türkiye de yaşayan ve Türk olduğunu iddia edenleri bir türlü anlamıyorum. En ufak bir rahatlamada LAİKLİK diye ortaya çıkıyorlar.
Yıllardır ülkemizde oynanan oyunlar karşısında, yıllarca kardeşçe yaşayan insanlar, birbirimize sevgi ve saygıyla bakmalı, birlik ve beraberlik içerisinde kanun ve kurallara uyarak paylaşımcı, anlayışlı hareket etmeliyiz. Ülkemiz üzerine oynanan oyunlar hiç bitmemiş 1960 lı yıllarda Rahmetli Dostozan öğrenciliği zamanında bu tip olaylarla karşılaştığında bakış açısını BİRİZ şiirinde yansıtmıştır.
Yıllar geçtikten sonra 90 lı yıllarda bu seferde Terör denen illet bizleri bölmeye çalışmış onun içinde KİMLER AÇTI ARAMIZI şiirini yazmıştır. Yazılan şiirlerin tarihlerine bakarsak, Tarihimizde dış güçler bizi hiç rahat bırakmamış ve Türkiye yi bölme uğruna her türlü fitne ve fesadı kullanmıştır. Bu güzel ülkemizin, Türkiye’mizin hepimize yeteceğini bilerek, bizim başka vatanımızın olmadığını bilerek, vatanımıza sahip çıkarak, bizleri birbirimize düşman etmeye çalışanlara karşı, birlik olup kardeşçe yaşamaya devam etmeliyiz. Herkes bilmeli ki sonu olmayan bu yol sadece acı verir.
Yıllardır ülkemiz üzerine oynanan oyunların ıspatı niteliğinde 2005 lı yıllarda DOSTOZAN’ ın Laiklik ile ilgili düşüncelerini paylaştığı şiirini sizlerle paylaşıyorum.
LAİKLİK
Neden anlamazlar benim derdimi,
En az herkes kadar ben de ülkemi,
Milletimi, bayrağımı severim.
Ben mi anlatamam acep derdimi?
***
Bu eziyet bu işkence reva mı?
Davasızlar dava eder davamı.
Ne zaman ılık bir rüzgar eserse,
Bozar birileri, gelir havamı.
***
Okullar açtınız, oku dediniz.
Sonra da bir sürü engel koydunuz.
Özgürce okuyup yazmak isterken,
İnançlarıma da zincir vurdunuz.
***
Başıma saçıma takıp kafayı,
Heder eylediniz nice yılları.
İlim kapıları kapandı bir bir,
İndirdikçe indirdiniz çıtayı.
***
Haydı gençler, haydı kızlar okula,
Diyerek coşkuyla düştük hep yola,
Sonra türban mürban girdi araya,
Arzu etmesek de, verildi mola.
***
Kamusal alanlar çoğaldı birden,
Başın derde girer dalıp girersen.
Çıplaklığa bile böyle sansür yok.
Laik ulemaya git sor istersen.
***
Laiklik böyle mi olmalı sizce?
Yasak olan emri yapmak mı dince?
İnsan inandığı gibi yaşasın,
Laiklik demektir, işte bu, bence.
DOSTOZAN/ 2005-K.MARAŞ
Bir dahaki yazıda buluşmak ümidiyle dostça kalın. 04.01.2021