Merhaba sevgili okurlar, sevgili dostlar.
Hayatın acı gerçekleri olan varlık ve yokluk, manevi ve maddi değerler bu pandemi döneminde bizlere ders verir gibi daha çok hissettirmeye başladı. Dinimizin gereği bize takdir-i ilahi diyerek şükretmek kalıyor. Ben uzun zamandır çocukken yaşadığım manevi hazzı maalesef alamıyorum. Günümüz ekonomik sıkıntılar, devamlı bir telaş, anlayış ve şefkatin azaldığı hatta bayramların bile tatil anlayışı içerisinde geçtiği, sılayı rahimin yapılmadığı, küçüğün büyüğe, komşunun komşuya, akrabanın akrabaya gitmez olduğu, insanların birbirlerinden uzaklaştığı bir yaşama döndü.
Birde klasikleşmiş samimiyetten uzak, insanların kendini gösterme, istekte bulunma veya farklı menfaatler için birbirlerine yakınlaşma huyları başladı. Herkesin fikrine saygı duyarım, verilmek istenen daha güzel duygular olabilir, belki daha samimi bir ortam istenilebilinir ama şartlar oluşmamıştır, önemli olan kişilerin kalplerindeki duyguyu doğru olarak yaşayabilmeleridir.
İnsanların birbirine saygılı, hoşgörülü ve yardımlaşma içersinde olmasının ekonomi ile çok alakası yok. Bir tebessüm bir kap yemek, bir tatlı dokunuş, hal hatır sormak bile insanın kalbini yumuşatır, sevgiyi, arkadaşlığı, dostluğu pekiştirir. Ülkemizin bulunduğu durum Dünya ülkelerininkinden çok farklı değil. Fakat bizler Türk-İslam alemine örnek olup daha dirayetli, güçlü, akılcı, şefkatli ve adaletli olarak yaşamalıyız. Gelecek nesillerimiz için yatırım sadece ekonomi ile olmaz. Maneviyatı da yükseltmeliyiz.
Lafı çok uzatmaya gerek yok, Allahım her kesin kalbine göre versin. Sağlık ve huzur ortamında yaşayacağımız Vatanımızda nice güzel günler görmeyi nasip etsin. Rahmetli babamın şiirlerinde hep ders çıkaracağım, geçmişten bu güne izler taşıyan şiirleri, sözü fazla uzatmadan noktayı koymaktadır, “Kör Kandil” de bunlardan bir tanesidir. Saygı ve sevgilerimle beğenilerinize sunarım.
KÖR KANDİL
Yağlı kapılara yağlı kul ile.
Bir kapı kapansa biri açılır,
Ne çıkarmış kalsak aba, çul ile.
***
İki lokma ekmek için
değer mi?
Akıtmam harama alın
terimi.
Tutsak etmem üç
kuruşa dilimi,
Varsın, satsın satan
birkaç pul ile.
***
İzzetim, gururum düşürmem yere,
Tetiğe dokun istersen bin kere.
Biz korkuya çoktan verdik teskere,
Erilmez vuslata(menzile), kör kandil ile.
DOSTOZAN/MART 1992
Bir dahaki yazıda buluşmak ümidiyle dostça kalın.23.08.2021