Merhaba sevgili okurlar, sevgili dostlar.
Boraboy, Amasya ilinin Taşova ilçesine bağlı bir koy. Geçenlerde Salih Gözüdeli kardeşim resimlerini paylaşmıştı. Yıllar önce Amasya da görev yapan babam, Amasya ve çevresini çok beğenmiş, doğal güzelliklerine hayran kalmış ve bunun üzerine kısaca Amasya yı anlatan bir şiir yazmış. Genelde gittiği yerlerin özellik ve güzelliklerini anlatan şiirler yazmıştır. Tabi ki en çok sevdalısı olduğu Kahramanmaraş’ı anlatan şiirler yazmıştır.
Yurdumuzun her köşesi ayrı güzelliklerde, fakat maalesef çoğumuz bu güzelliklerden mahrum kalıyoruz. İş hayatı, ekonomik sebepler, bakış açısı vb. gibi birçok sebepler ülkemizi gezip tanımamıza engel oluyor. Teknolojinin gelişmesi ile her ne kadar gidip görmek gibi olmasa da televizyon ve Internet üzerinden görebiliyor, bilgi edinebiliyoruz.
Karadeniz yurdumuzun yeşillik ve doğal güzellik bakımından zengin bir bölgesidir. Ben altı yaşındaydım babam Amasya da görev yaparken. Hayla meyal hatırlıyorum, Yeşilırmak kenarında oyunlar oynadığımızı, sögüt dallarından yay ve ok yaptığımızı... Hep güzel anılardan, dostluklardan, Amasya insanının iyiliğinden bahsederlerdi. Anadolu insanı güzeldir zaten. Her ne kadar son günlerde sıkıntılı bir süreç geçiriyorsak da bunu yapanların Anadolu’nun insanı ile ilgisi olmayan insanlar olduğunu biliyoruz.
İnşallah en kısa zamanda bu kargaşa biter yurdumun cennet olan her köşesini tanıma fırsatı buluruz. DOSTOZAN kitabında olmayan AMASYA yı anlatan ve BORABOY’ u anlatan şiirleri sizlerle paylaşıyorum.
AMASYA
Yalçın kayaların eteklerine,
Serpilmiş, yolların dert ve çilesi.
Baktıkça dağılır, camilerine,
Her minarede bir şehzade sesi.
****
Gül koncası elma, dallarda salkım,
Burada saf, burda da pırlanta halkım.
Yeşil ırmağına kapılmış baktım,
Bacalar, bacalar su efsanesi.
****
Bir renk ve bir şen ki, gözümün feri,
Gezer, tarlalarda alnımın teri.
Kükre Yeşilırmak, yen şu kaderi,
Yükselsin göklere suyun nefesi.
****
Elma, kiraz, nar kırmızı, dal yeşil.
Sorma suya bu renk nerden karışır.
Bahçesinde ötüp duran ebabil,
Cennet değilse bu söyle neresi.
****
Boraboy da bir başkadır su sesi,
Gör renkteki kıvraklığı, hevesi.
Cennet değilse bu söyle neresi,
Doluyor içime renk şelalesi.
****
İlkbahar gündüzü indi ovaya,
Irmağa dökülür, bir gör renkleri.
Bu mevsim mutlaka gel Amasya ya,
Açarken dağlarda kır çiçekleri.
****
Yeniceye halı, kilim alda gel,
Terzi köye uğra, bir gün kal da gel,
Oğul verdi arı, çiçek dalda gel,
Arama burada gam ve kederi.
DOSTOZAN/1972-AMASYA
BORABOY
Boraboy'da duydum suyun sesini.
Hayali süsleyen bir hayaldi bu.
Sularda yıkanan renk gölgesini,
Dal dal gözlerime serpiyordu su.
****
Bir renk şelalesi doğdu içime.
Ne gam kaldı bende ne de bir keder.
Tarife yeter mi birkaç kelime?
Tanrım, yalnız sana layık bir eser.
****
Gölgeyle ışığın raksı sularda,
Rüyayı geceden gündüze verdi.
Güneşten huzmeler inip ard arda,
İnan ki raks için sıraya girdi.
****
Ayrılırken bilsen ne de kıskançtım.
Gözlerime dolan renkli suları,
Eğilip usulca göle bıraktım,
Bozulmasın diye bu renk duvarı.
DOSTOZAN/AMASYA-31.05.1972
Bir dahaki yazıda buluşmak ümidiyle dostça kalın.13.08.2015