Merhaba sevgili okurlar, sevgili dostlar.
Recep, Şaban derken Ramazan ayının da sonuna geliyoruz. Pandemi döneminde Camiler kapalı bir şekilde buruk bir ramazan yaşıyoruz. Rabbim bizlere hakkı ile Ramazan ayını idrak etmemizi nasip eylesin.
Yaklaşık 12 yıl oluyor Babamsız geçirdiğim Ramazan ayını, İftarlarda, akraba gezmelerinde bir araya gelirdik. Evin büyüğü gidince hiçbir şeyin tadı kalmıyor fakat, sıranın bize geldiğini bizden küçüklere örnek olmak için büyüklerimizden öğrendiğimiz sevgiyi, saygıyı yaşatmayı ihmal etmememiz gerektiğini anlıyoruz. Hep eski ramazanlar derler büyüklerimiz, eski bayramları mı yoksa çocukluğumuzu mu arıyoruz? Elimden geldiği kadar bende eski ramazanları yaşatmaya çalışıyordum. Maalesef bu salgın hastalık bizleri bütün sevgilerden, güzelliklerden mahrum etti. İnşallah en kısa zamanda bu salgın hastalığa bir çözüm bulunurda yine eskisi gibi samimi ramazanlar, bayramlar yaşar ve yaşatırız. Çocuklarımıza, ailemize ve benim gibi düşünen dostlara karşı hayal kırıklığı yaşatmadan bu güzelliği devam ettirmeliyiz. Ramazan’ ın huzurlu, birleştirici, hoşgörülü, sabırlı, yardımlaşma ve dayanışma içerisinde iyilik yapmanın ve sevap kazanmanın bilinci ve mutluluğu ile tadına varmalıyız.
Yazılarımda hep rahmetli babamdan şiirler paylaşıyorum. Aslen Ziraat Yüksek Mühendisi olan ve 37 yıl Toprak İskan ve Köy Hizmetleri Md. Lüğü olmak üzere devletine hizmet etmiş şiirleri hep amatör ruhla yazdığını söyleyerek alçak gönüllü olmuş, fakat şair üstadlar tarafından şiirleri değer görmüş ve vefatından sonra kitaplaşarak şiir yönü ön plana çıkmıştır. Aşağıdaki paylaşacağım şiirde 2019 aralık ayında Eğitimci-Şair Celalettin Kurt tarafından bestelenmiştir.
Bu vesile ile tüm dostların ve İslam aleminin mübarek Ramazan ayının hayırlara vesile olmasını ve herkesin gönlüne göre olmasını temenni ediyor, Ramazan Bayramını şimdiden kutluyor, sağlık ve afiyetler diliyorum. Rahmetli Babam, annem ve ahirete göçmüş cümle Müslümanların mekanlarının Cennet, ruhlarının şad olmasını Yüce Allah’tan(cc) niyaz ediyorum.
BİR GARİP YOLCU
Derken yarın öbürsü gün.
Peşpeşe uçtu seneler,
Zaman, şimdi günse bugün,
Elden ele peymaneler.
***
Ben ise mecnun gibiyim,
Ne akıllı ne deliyim,
Aşk sultanının eriyim,
Yıkılsın tüm meyhaneler.
***
Çölde açan çiçek benim.
Kızgın kumda yandı tenim.
Zehir bulsam içeceğim,
Gülsün varsın divaneler.
***
Başım bir değirmen taşı,
Unuttum bacı, gardaşı,
Gönül bu aşkın sırdaşı,
Boşa döner pervaneler.
***
Böyle garip bir yolcuyum,
Dost'a muhabbet doluyum,
Ol padişahın kuluyum,
Sizin olsun kâşâneler.
DOSTOZAN-1990
Bir dahaki yazıda buluşmak ümidiyle dostça kalın.15.05.2020
