Başkanımız Ankara görmüş, işini bilen, bu işin uzmanı diye hep beraber sevindik. Yıllardan beri bir okumuş çocuk beklentisi içerisinde olan güzel memleketim Kahramanmaraş istediğine kavuştu diye hep beraber sevindik.
Başkanımızın işin teorisinde uzman olduğu hususunda kimsenin şüphesi yok. Lakin pratik beklentimizde biraz acele ettik gibi.
Çünkü Hayrettin Başkan, kendi ekibi ile çalışmak ve kadro kurmak, akabinde belediyeyi tanımak gibi en doğal hakkı olan yolu seçti.
Boyacı küpünü seven bizler, çok şey beklediğimiz Hayrettin Başkanın bu çalıma stilini benimsemedik. Herşeyi bir anda elinde sihirli değnek varmış gibi düşünerek, Sihirbaz Mandrake gibi bir anda halletmesini bekledik.
Bu beklentimiz altında yatan gerçek ise; kapasitesinden emin olduğumuz Başkanın bir an önce harekete geçerek, kaybedilen yılların telafisi idi..
Emin adımlarla gitmek isteyen Başkanın bu seçimini anlamadığımızdan veya anlamak istemediğimizden en kolay yolu seçerek, eleştiri yolunu seçtik.
Eleştiri demokrasinin vazgeçilmez ögelerinden biridir kuşkusuz. Ama ölçüyü kaçırmamak kaydıyla..
Başkandan beklentilerimiz bizim istediğimiz zaman diliminde gerçekleşmeyince, biraz da basının zülfü yarine dokununca, normal zamanlarda hoş karşılayacağımız esprileri, literatürlere POT KIRMA olarak geçti.
Vurdukça vurduk.. Vurdukça da sanki keyif alır gibi, hep aman başkan konuşsa da bir pot yakalasak beklentisi içerisine girdik.
Başkan bizim, memleket bizim.
Başkanımız daha 4,5 yıl bizimle..
Daha önceki Başkanlara gösterilen tahammülü, Ankara bağlantıları kuvvetli olarak bildiğimiz Hayrettin Başkana göstermek çok mu zor.
Biraz sabır..
Kazanan emin olun Kahramanmaraş olacaktır..
