Merhaba sevgili okurlar, sevgili dostlar.
Bugün Annemin Doğum Günü, sizlerden Fatiha istiyorum. Sadece Annem için değil bu vesile ile tüm geçmişlerimizin ruhları için, sevabı hepimize olsun.
Annem yaşasaydı o pamuk ellerinden öper, doğum gününü kutlardım. Hediye almayı severdi, mutlaka hediyemi alır, onun paketi açışındaki çocuksu sevinci görmek isterdim. Her anne gibi bizlere kol kanat gererek, koruyarak, bildiğince en doğruları öğreterek eğitti ve büyüttü, hiçbir zaman incitmedi, incinmemizi istemedi.
…
Anne yokluğu bir başka oluyor. Mekanın Cennet olsun, canım Anam.
Babam da rahmetli oldu. Ne severdi birbirlerini. Bakışlarından sevgi akardı, aşk akardı. Şimdilerde insanlarda göremiyorum o bakışları. Menfaat bakıyor, çıkar bakıyor, korku, şüphe bakıyor. Oysaki insanlar birbirlerine anlayışla, şefkatle, güleryüzle, güvenle bakmalı.
Şiirler yazardı babam, hediye ederdi çocuklarına, dostlarına, torunlarına ve bilhassa sevgili eşine, Anneme. Güngörmüş geçirmiş adamdı babam. Anlayışlı, şefkatli, dostlarına, ailesine ve sanatçı ruhlu olması nedeniyle tabi ki eşine düşkün, aynı zamanda romantizmi bilen ve yaşayan bir insandı. Mekanın cennet olsun canım Babam.
Babamda bizleri hiç incitmedi, sevgisini gösterir, doğruyu yanlışı anlatırdı. Anneme olan sevgisini şiirleri ile ölümsüzleştirirdi. Sevgililer gününde, anneler gününde, doğum günün de şiirler yazar, sevgili eşine hediye ederdi.
Yine bir doğum günü hatırası olan Sen ve Ben şiirini anneme yazmıştı. Anneciğim doğum gününü kutluyorum.
SEN VE BEN
(Eşime)
Başucumda yanan lambalardasın.
Yüreğimdeki sancı,
Dilimdeki tat,
Gözümden dökülen damlalardasın.
Ben yanaklarında açan gül,
Dudaklarındaki nem,
Anlından sızan terim.
Sen,
Bazen,
Ciğerlerime saplanan hançer,
Damarlarımda dolaşan kan,
Ve her zaman,
Kim ne derse desin,
Sen, canımın içi, gönül bahçemin ecesi,
Gözümün bebeğisin.
Hepsi bu,
Ben senim, sen bensin.
DOSTOZAN/ 2005- K.Maraş
Bir dahaki yazıda buluşmak ümidiyle dostça kalın.