Merhaba sevgili okurlar, sevgili dostlar.
27.05.2015 ve 08.06.2015 tarihinde yayınlanan İdam Mahkumu başlıklı yazımda, DOSTOZAN’ın Dünya Siyasetinde önem taşıyan, dönemin başbakanı Adnan Menderes’ in idamından duyduğu üzüntüyü yazdığı şiire aktarmasını paylaşmıştım. O dönemler ülkemizde büyük acılara sebep olmuştur. Adnan Menderes o kadar çok sevilmiş ki doğan erkek çocukların çoğuna Adnan ve Menderes isimleri konulmuştur. Rahmetli babamda Adnan Menderes’in idam edilmesine çok üzülmüş, onu anlatan birçok şiir yazmış ve 25 Mayıs 1962 senesinde doğan ağbimin adını da Adnan koymuştur.Bu vesile ile ağbimin Doğum gününü de kutlamış olayım, Allah sağlıklı uzun ömürler versin.
1961 senesinde Cemal Gürsel başkanlığındaki Milli Birlik Komitesi; ABD. Almanya, Fransa, İngiltere ve Pakistan Devlet başkanlarının İdam cezasının kaldırılması ile ilgili ricasına rağmen, Celâl Bayar, Adnan Menderes, Hasan Polatkan ve Fatin Rüştü Zorlu dışındakilerin idam cezasını affetti. Celâl Bayar'ın cezası yaş haddi nedeniyle ömür boyu hapse çevrildi.
Fatin Rüştü Zorlu ve Hasan Polatkan 16 Eylül 1961 tarihinde ve adet olduğu üzere sabaha karşı, o gün başarısız bir intihar teşebbüsünde bulunan Adnan Menderes ise İmralı Adası'nda 17 Eylül 1961'de sağlık muayenesini yapan doktor heyetinden sağlam raporu alınmasının ardından, öğleden sonra saat 13:21'de idam edildi. İdam Mahkumu adlı şiirde de bahsedildiği gibi
“Anlayamadığım,
Bu işte bir terslik var,
Vakit az, zaman dar,
İkindi ile akşam arası
Beni niye asarlar”
DOSTOZAN, Adnan Menderes ve arkadaşlarının idam edilmesine o kadar üzülmüş ki İdam Mahkumu 1-2-3 serisi, Sen Yoksun, Yassı Adada Geceler ve Geceler şiirlerini yazmıştır. O dönemlerde yasak olduğu için herhangi bir yerde yayınlanmamış daha sonra kendi bastırdığı MARAŞÇA ve KAR adlı eseri ve Kahramanmaraş Belediyesinin bastırdığı, DOSTOZAN-MEHMET HANİFİ SARIYILDIZ- Hayatı ve Şiirleri adlı eserde yayınlanmıştır.
İdam Mahkumu başlıklı şiirlerin 3. Sü olan DOSTOZAN Demokrasi şehidi olarak andığı ve sevdiği, Dünya Siyasetinde önem taşıyan, dönemin başbakanı Adnan Menderes’ in idamından duyduğu üzüntü üzerine yazdığı şiiri sizlerin beğenisine sunuyorum.
İDAM MAHKUMU -3-
Tanrım;
Seni görmemek, seni duymamak imkansız.
Öyle bir düzen vermişsin ki kainata,
İşte özene bezene yarattığın kulların.
Kapımın açılıp kapanışında;
Suyun akışında, göklerin nakışında sen varsın,
Ben türlü dertlerimin içinde seni görürüm.
Her gece saat onikiyi vurunca,
Sessizliğin karanlığın uyandığı an,
Sarılır gırtlağıma bir korku,
Binbir başlı dev olur düşünce.
Çalar saat gibi gözümde uyku,
Her nefeste seni hatırlarım.
Ben senin kulun, ben senin kölen.
Gözden düştüm, yerde süründüm bu yüzden,
Elimi kolumu sen bağladın,
Bir pul gibi harcadılar beni,
Çiğ bir ipe bağladılar canımı.
****
Uzat ellerini uzat,
Saat, her gece onikiyi vurunca,
Sessizliğin, karanlığın uyandığı an,
Çekilmez olur hayat.
***
Ben koca ırmakların düşü,
Büyük büyük şehirlerin ruhuydum.
Bir pul gibi harcadılar beni.
Ben bulutlar arasında şimşek,
Yağışlar içinde dolu’ydum.
Elimi kolumu sen bağladın,
Ben senin kulun, ben senin kölen,
Gözden düştüm yerde süründüm bu yüzden.
***
Senin büyüklüğüne sığındım tanrım.
Bu satırları duacın olarak yazdım.
Herkesin kendine göre bir ölümü var,
Benim hatırı sayılır bir ölümüm olmalı.
Nede olsa çingene, çingenedir,
İnsan eliyle ölmek, insana ağır gelir.
DOSTOZAN/ 29.06.1962
Bir dahaki yazıda buluşmak ümidiyle dostça kalın.23.05.2016