Merhaba sevgili okurlar, sevgili dostlar.
Kurtuluşumuza yakışır şekilde sosyal ve kültürel etkinliklerin daha da uzmanlaşarak düzenlenmesi dileğiyle, Kahramanmaraşlı hemşerilerimi bir kez daha selamlıyorum.
Şehrimizin ana arterleri bayraklarla süslenmeye başladı, bayram hazırlıkları devam ediyor ve Kahramanmaraşlılarda ister istemez Kurtuluş Bayramımızın havasına, heyecanına ortak oluyor. Yılların verdiği alışkanlık o heyecan, fakat eskiden olduğu gibi maytap atmalar, silah patlatmalar yok artık; daha nezih ve daha canlı bir hava olmasını canı gönülden istiyoruz. Sayın Başbakanımızın da Kurtuluş etkinliklerimize gelmesi Kahramanmaraş’ı mızı ayrı bir heyecana soktu. Her yerde bir hazırlık süslemeler, yolları söküp yapmalar vs.vs. Kimsenin aklına gelmiyor mu acaba, her sene zaten 12 Şubat geliyor ve kutlamalar yapılıyor, bir kez düzgün bir alan yapılıp da her sene aynı alanda kutlansa olmaz mı.?
Neyse vardır bir bildikleri herhalde!
12 Şubat yine bir Cuma gününe denk geldi. Allah(cc) ezanlarımızı dindirmesin. Yıllar önce bir Cuma günü idi; bakın nasıl anlatmış Dostozan,
Cuma günü idi, hutbede imam.
Mahzundu karşıda, bayraksız kalem.
Dedi : "Bu takdirde cumayı kılmam"
Hışımla burçlara baktı Maraşlı.
Bayrağı kaleye diken 7 den 70 e vatan sevgisi, bayrak sevgisi, ezan sevgisi yüreğinde olan imanlı bir nesildi. Şehri düşman işgalinden kurtaran bu inançdı. Özgürlüğüne düşkün, esaret altında yaşayamayan bir millet olan Türk insanının yüreği idi bu destanı yazdıran.Nitekim Dostozan ın dediği gibi,
Hürriyet, imanla bir olur ancak.
Kalenin burcunda durmalı sancak.
Kiminde mavüzer, kiminde bıçak .
Bayrağa madalya taktı Maraşlı.
7 den 70 e savaşan Maraş halkı Dünyada tek olan Kırmızı Şeritli İstiklal madalyasını da Kahramanlık unvanını da hak ederek almıştır.
Sözü fazla uzatmadan rahmetli Babam DOSTOZAN’ ın Kurtuluş’un heyecanını anlattığı bir şiirini daha tüm dostların beğenisine sunuyorum.
EZANLAR BAYRAK OLDULAR
Bir cuma vakti,
Ezanlar, hutbeler durdu.
Herkes neden besbelli,
Ağır ağır vakarla, niye diye birbirine soruyordu.
İmamdı çıktı kürsiye,
Konuştu, konuştu,
Kelimeleri bulutları yırtıyor, gökleri deliyordu..
-Hür olmayan insanlar için,
Cuma namazı farz olmaz,
Kale burçlarında gavur bayrağı varken,
Namaz kılınmaz.
*****
Kelimeler, balyoz gibi,
Sokakları, evleri,… ezer gibi gezdi.
Bu ses, dağlara, ovalara…
Omuzda yaprak gibi sallanan başlara,
Bir çırpıda ulaştı,
Döndü dolaştı,
Kale burcunda sallanan gavur paçavrasını aştı.
Ve bir köşeye atılan al bayrağımla kucaklaştı.
*****
İşte o gün,
Bir Cuma vakti, ezanlar,
Burçlarda birer bayrak oldular,
Ve ipek kanatlarında meleklerin,
Şehitlerle buluştular.
DOSTOZAN K.M.24.10.2005
Bir dahaki yazıda buluşmak ümidiyle dostça kalın.11.02.2016