Merhaba sevgili okurlar, sevgili dostlar.
13.05.2018 Pazar günü Anneler günü idi. “Cennet Anaların ayağı altındadır” diye tahhahhütte bulunan bir dinin mensupları olarak, baş üstünde tutmamız gereken tüm annelerimizin Anne adaylarımızın günlerini kutlarım. Benim annem gibi Ahirete göç etmiş annelerimize de Fatihalar gönderirim.
Anam yaşasaydı o pamuk ellerinden öper, anneler gününü kutlardım. Hediye almayı severdi, mutlaka hediyemi alır, onun paketi açışındaki çocuksu sevinci görmek isterdim. Her anne gibi bizlere kol kanat gererek, koruyarak, bildiğince en doğruları öğreterek eğitti ve büyüttü, hiçbir zaman incitmedi, incinmemizi istemedi. Rabbim Annemide incitmez inşallah. Anne yokluğu bir başka oluyor. Mekanın Cennet olsun, canım Anam ve analarımız.
Babam annemden önce vefat etti, şiirler yazardı ve hediye ederdi çocuklarına, dostlarına, torunlarına ve bilhassa sevgili eşine. Babam, anlayışlı, şefkatli, dostlarına, ailesine ve sanatçı ruhlu olması nedeniyle tabi ki eşine düşkün, aynı zamanda romantizmi bilen ve yaşayan bir insandı. Babam bizleri hiç incitmedi, sevgisini gösterir, doğruyu yanlışı anlatırdı. Anneme olan sevgisini şiirleri ile ölümsüzleştirirdi. Sevgililer gününde, anneler gününde, doğum günün de şiirler yazar, sevgili eşine hediye ederdi.
3 yaşlarında kaybettiği babası ve 17 yaşında kaybettiği annesi ise ayrı biz üzüntü ve özlemdi. O hayat şartlarında baba sevgisi görmemiş anne sevgisine ise doyamamıştı. Ama hayat bir şekilde devam ediyor, ölüm büyük küçük ayırt etmeden sırası geleni alıyor.
Ben hiçbir zaman babamı annemsiz, annemi babamsız düşünmedim. Bizleri özenle büyüten anne ve babama rahmet olsun. 1965-2006 yılları arası babamın annesine yazdığı şiiri kardeşlerin tek tek analarına kavuşmasını anlatıyor. Babamda 21 Aralık 2008 tarihinde anasına kavuştu. Ahirete göç etmiş tüm annelere ithaf ediyorum.
ANAM
Yıllar, ne de çabuk geçiyor anam,
Bak oğlun Kemal’i de getirdiler,
Uzatıverdiler yanı başına,
İşte onu da aldı..
Serviler gölgesine.
***
Hepimiz hasretinle dertliyiz ana.
Gör, işte geldik,
Altı kardeş yan yana,
Kim bilir,
Belki kavuşursak göz yaşım diner,
İstersen uzat ellerini bana.
***
Eğilmiş serviler, kabrin üstüne,
Geceler yas tutar darılmış güne.
Ben de alışamadım bir türlü,
Ayrılık çok zor geliyor anne.
***
Sen,
Ne çok severdin evlatlarını,
Bak, tek tek geliyoruz aç kollarını.
Ahmet oğlunu da getirdik, Mustafa yolda…
Bilemem hangimiz görür yarını,
Onu da getirdik sonunda.
***
İşte biricik kızın Saniye de,
Dayanamamış olmalı hasretine,
Yarın sıra hangimizde bilinmez.
Anam anam, güzel anam,
Gerçi hepimiz de,
Hasretiz, muhtacız sevgine.
Mehmet Hanifi Sarıyıldız -1965-2006
Bir dahaki yazıda buluşmak ümidiyle dostça kalın.14.05.2018